Op natuurbegraafplaatsen is het minder zichtbaar waar de graven zijn. Soms is er een herkenningspunt, bijvoorbeeld een houten boomschijf, met daarop de naam, geboorte- en sterfdatum van de overleden. Maar soms is er ook niks te zien, maar weten de nabestaanden dat hun dierbare naast een bepaalde boom ligt begraven. Wat ik bijzonder vind aan een natuurbegraafplaats is dat het meer verbonden is met de natuur, je kan heerlijk wandelen en rond struinen zonder het idee te hebben op een begraafplaats te zijn. Een van de natuurbegraafplaatsen in onze omgeving heeft ook als slogan: "Waar de doden rust vinden en de levenden op adem komen."
In een natuurgraf heb je recht op rust, en deze rust is voor altijd geborgd Jouw plek draagt bij aan een eeuwige bescherming van het natuurgebied, Nabestaanden hoeven in de toekomst geen beslissingen te nemen over verlenging van het grafrecht en het onderhoud van het natuurgraf.
Ik zelf wilde eigenlijk niet zo graag begraven worden, ik wilde niet dat mijn nabestaanden het als last zouden ervaren om elke keer langs het graf te moeten komen en het te onderhouden. Van een niet onderhouden graf, gaat altijd iets triest uit vind ik. Na het zien van de natuurbegraafplaatsen ben ik wel van gedachten veranderd.
Doordat het graf opgaat in de natuur, is er geen onderhoud en kunnen de nabestaanden ook op die plek komen om gewoon een rondje te wandelen.
Er zijn zo veel wensen, en ook zo veel mogelijkheden, heb jij er al wel eens over nagedacht en er over gesproken met je dierbaren?