Het gebeurt toch hopelijk pas over 50 of 60 jaar. Misschien zie ik het dan wel heel anders voor me?! Of mijn partner, kinderen of andere familieleden beslissen er maar over.
Maar wat als het niet pas over 50/60 jaar gebeurt? Wat als jouw partner heel graag had willen weten of je gecremeerd of begraven had willen worden? Wat als je partner geen idee heeft of je tijdens de uitvaart in een kist, een mooie rieten mand of in een wade wil? Zelfs een uitvaart met een kartonnen kist zou mogelijk zijn. Wat wil jij na de ceremonie? Wil je dat de nabestaanden nog samen komen, eventueel met een hapje en een drankje? Allemaal vragen die je elkaar nu al kan stellen. Hopelijk hoeft er de komende 50 of 60 jaar niks mee te gebeuren en kan dat plan elke keer worden bijgesteld, omdat je ouder wordt en hele andere wensen krijgt. Maar is het niet een fijn gevoel het alvast besproken te hebben samen?
Mijn partner en ik hebben dit gesprek samen gehad; wat wil je nu eigenlijk? Hij vond eigenlijk alles prima; als ik de uitvaart regel moet ik maar kijken wat ik prettig vind. Daar ben ik het uiteraard niet mee eens, het is zíjn dag. De dag van zijn afscheid en die mag worden vormgegeven zoals hij dat zou willen en hoe hij vindt dat het bij hem past. Hij heeft dan dus ook huiswerk van me gekregen; hoe moet jouw uitvaart er uitkomen te zien? Hij is vormgever, dus dit alvast vormgeven moet ‘m vast lukken.
In tegenstelling tot mijn partner weet ik al heel goed hoe mijn uitvaart er uit komt te zien. Mijn leven mag gevierd worden, op mijn leven mag geproost worden met een lach en een traan. Ik hou van heel veel gezelligheid om me heen, lekker eten, fijne goede wijn, mooie muziek, lieve familie en vrienden. De dag moet liefde en warmte uitstralen. Mijn lichaam in een mooie rieten mand bedekt met bloemen, mijn lichaam wordt vervoerd in een mooi volkswagenbusje of een rouwbakfiets (ja die zijn er ook).
Locatie het liefste buiten of in een kas, mooi aangekleed met bloemen en kaarsen. De ceremonie kort met live muziek en daarna wordt er gegeten, gedronken en gedanst op het leven dat er was met mij en wat er komen gaat zonder mij. De dag erna wil ik graag gecremeerd worden en mogen mijn dierbaren, mijn twee dochters en mijn lieve man mij uitstrooien op een plek waar ze graag komen en aan mij terug kunnen denken.
Wanneer gaan jullie zitten met een goed glas wijn?